შაკიკი ერთი-ერთი ყველაზე გავრცელებული ქრონიკული, ორგანული და უმთავრესად მემკვიდრული ავადმყოფობაა, რომელიც ძირითადად ხასიათდება ძლიერი თავის ტკივილის შეტევებით და შრომის უნარის დაქვეითებით. მსოფლიოში 1 მილიარდი ადამიანია დაავადებული შაკიკით, უუნარობაში გატარებული წლების მიხედვით შაკიკი მესამე ადგილზეა, წელის ტკივილის და დეპრესიის შემდეგ, ქალებში 3-ჯერ უფრო ხშირია ვიდრე მამაკაცებში, ძირითადად იწყება ბავშვობაში, თუმცა ნებისმიერ ასაკში შეიძლება გამოვლინდეს.
შაკიკის ყველაზე გავრცელებული ფორმაა შაკიკი აურის გარეშე ანუ ტიპური შაკიკი.
აღნიშნული ფორმა 3 ფაზისგან შედგება:
შაკიკის შედარებით იშვიათი ფორმაა კლასიკური შაკიკი , ანუ შაკიკი აურით, რომელიც შედგება 4 ფაზისგან: პროდრომი, აურა, თავის ტკივილი, პოსტდრომი. ამ შემთხვევაში ზემოთ აღნიშნულ ფაზებს ემატება:
ერთი ან მეტი გარდამავალი ნევროლოგიური დარღვევა, რომელიც ჩვეულებრივ წინ უსწრებს შაკიკის თავის ტკივილს, იშვიათ შემთხვევაში შესაძლოა აღინიშნოს თავის ტკივილთან ერთად.აურა ვითარდება თანდათან დაძირითადად 60 წუთში იწყებს უკუგანვითარებას
იმის მიხედვით, თუ ნერვული სისტემის რომელი ფუნქცია ირღვევა გამოარჩევენ 6 სახეობის აურას:
შაკიკის ხელშემწყობი (ტრიგერული) ფაქტორები:
სტრესი, მღელვარება, დეპრესია, შიში,ამინდის მკვეთრი ცვლილება, ტემპერატურის ცვლილება, მკვეთრი სუნი, კაშკაშა შუქი, ხმაური, სიმაღლეზე ყოფნა. ჩასახვის საწინააღმდეგო მედიკამენტების მიღება, მენზესი, უძილობა, ბევრი ძილი, შიმშილი, მგზავრობა, გაციება, გრიპი, თავის ან კისრის ტრავმა, ალკოჰოლის მოხმარება, შებოლილი საკვები, დაძველებული ყველი, ნაყინი, ყინულიანი წყალი. წონაში მატება.
შაკიკის დიაგნოზის დასმა ხდება პაციენტის გამოკითხვით, დეტალური ანამნეზის შეკრებით.(თავის ტვინის მაგნიტურ-რეზონანსული გამოსახვის ან კომპიუტერული ტომოგრაფიის ჩატარებით შაკიკის დიაგნოზს ვერ დავსვამთ), ამიტომ დიდი მნიშნელობა აქვს პაციენტების მიერ სიმპტომების ზუსტად და სწორად ჩამოყალიბებას.
შაკიკის მართვა
იმ შემთხვევაში, თუ შაკიკის შეტევები არის თვეში 3 და მეტი ან შეტევის მოხსნა გართულებულია მიზანშეწონილია დაინიშნოს პრევენციული მკურნალობა, ამიტომ მიმართე ექიმს.